1η Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Aids

Το Aids είναι πάντα εδώ

Προστατεύετε τον εαυτό σας από τον HIV με τη γνώση

Καλέστε την γραμμή AIDS (τηλ. 2107222222, Δευτέρα-Παρασκευή 9:00-21:00) ,για περισσότερες πληροφορίες.

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Aids  το 1988, με απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Το Aids είναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV. Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/Aids συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Η παγκόσμια στρατηγική του ΠΟΥ στον τομέα της υγείας 2022–2030 για τον HIV στοχεύει στη μείωση των μολύνσεων από τον ιό HIV από 1,5 εκατομμύριο το 2020, σε 335.000 έως το 2030, και τους θανάτους από 680.000 το 2020 σε λιγότερους από 240.000 το 2030.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS…

...είναι μια ευκαιρία για προβληματισμό σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειώσει η νόσος μέχρι σήμερα, ευαισθητοποίηση σχετικά με τις προκλήσεις που απομένουν για την επίτευξη των στόχων τερματισμού του AIDS έως το 2030 , και κινητοποίηση όλων των ενδιαφερομένων για συντονισμένες προσπάθειες.

Το AIDS  σήμερα…

…υπολογίζεται ότι 39 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με HIV στο τέλος του 2022 ( 1,5 εκατομμύρια παιδιά 0–14 ετών.

…1,3 εκατομμύρια άνθρωποι μολύνθηκαν με τον ιό HIV το 2022,

…από το 2010, ο αριθμός όσων έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV έχει μειωθεί κατά 38%, ενώ
...130.000 παιδιά μολύνθηκαν το 2022.

Στην Ελλάδα

Στους 16.637 ανέρχονται οι άνθρωποι που ζουν με τον ιό HIV στη χώρα μας. Μεγάλο μέρος είναι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών, στον πληθυσμό των οποίων έχει διαγνωστεί περίπου το 75% των οροθετικών. Στο 85% είναι το ποσοστό των διαγνώσεων στους ομοφυλόφιλους.

Ανακοινώσεις

Ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC) Δρ. Andrea Ammon…

…επισήμανε ότι «Αν και η αύξηση των διαγνώσεων το 2022 μπορεί να φαίνεται σαν κάτι κακό, είναι απόδειξη ότι κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση με πολλούς που ζουν με HIV να έχουν καλύτερη πρόσβαση στις δοκιμές, τη θεραπεία και τις υπηρεσίες υποστήριξης που χρειάζονται. Αλλά μπορούμε και πρέπει να κάνουμε περισσότερα.

Περισσότεροι από 1 στους 10 ανθρώπους που ζουν με HIV στην ΕΕ/ΕΟΧ εξακολουθούν να αγνοούν την κατάστασή τους, κάτι που συμβάλλει στις καθυστερημένες διαγνώσεις που βλέπουμε, στα χειρότερα αποτελέσματα και στη συνεχιζόμενη εξάπλωση του HIV».

Και πρόσθεσε: «Μόνο τον τελευταίο χρόνο, 1 στους 6 ανθρώπους που ζουν με τον ιό HIV έχουν αποφύγει τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης εξαιτίας του φόβου ότι θα τους αντιμετωπίσουν διαφορετικά. Το στίγμα προκαλεί αποφυγή υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης που με τη σειρά του συμβάλλει στην καθυστερημένη διάγνωση και θεραπεία του HIV. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το στίγμα σε αυτά τα περιβάλλοντα για να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι που ζουν με HIV μπορούν να αναζητήσουν περίθαλψη χωρίς να φοβούνται ότι θα αντιμετωπιστούν διαφορετικά λόγω της κατάστασής τους».

«Η διάγνωση του HIV δεν είναι θανατική ποινή…

…δήλωσε ο περιφερειακός διευθυντής του ΠΟΥ για την Ευρώπη Δρ Χανς Κλούγκε. “Μόλις διαγνωστεί, είναι διαθέσιμη εξαιρετικά αποτελεσματική θεραπεία, η οποία βοηθά επίσης στη μείωση της εξάπλωσης της νόσου. Αυτή η αύξηση των διαγνώσεων είναι ένα μεγάλο επίτευγμα και επικροτώ όσους εργάζονται σκληρά για να κάνουν τις ταχείες δοκιμές διαθέσιμες στις κοινότητες όπου ζουν οι ασθενείς. Ωστόσο, έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε για να διασφαλίσουμε ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω…”

Ο HIV είναι ένας ιός.

Μερικοί ιοί, όπως αυτοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα ή την γρίπη, παραμένουν στο σώμα μόνο για μερικές μέρες. Μερικοί ιοί, όπως ο HIV, δεν φεύγουν ποτέ. Ο ιός του AIDS είναι ένας ρετροϊός· έχει δηλαδή γενετικό υλικό το RNA, το οποίο με τη δράση ενός ενζύμου που λέγεται αντίστροφη μεταγραφάση μετατρέπεται σε DNA για να ενσωματωθεί στο γονιδίωμα του ανθρώπου.  Όταν κάποιος μολύνεται με τον HIV, γίνεται “HIV οροθετικός” και θα είναι για πάντα HIV οροθετικός. Με την πάροδο του χρόνου, η HIV νόσος μολύνει και εξοντώνει τα λευκά αιμοσφαίρια που λέγονται CD4 λεμφοκύτταρα (ή “Τ κύτταρα”) και μπορεί να αφήσουν το σώμα ανίκανο να καταπολεμήσει κάποιες μολύνσεις και καρκινογενέσεις.

Mε την επιτυχή αντιρετροϊκή θεραπεία (ART), το σώμα μπορεί να παραμένει υγιές και να αντιμετωπίζει τους περισσότερους ιούς και τα βακτηρίδια. Ένα υγιές άτομο έχει συνήθως από 600 έως 1200 CD4 λεμφοκύτταρα. Όταν τα CD4 λεμφοκύτταρα πέσουν κάτω από τα 200, το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου αποδυναμώνεται σοβαρά και τότε ο άνθρωπος αυτός διαγνώσκεται με AIDS, ακόμα και αν δεν έχει αρρωστήσει ακόμα από άλλες μολύνσεις.

Το AIDS συνήθως παίρνει καιρό για να αναπτυχθεί από την στιγμή που κάποιος μολυνθεί με HIV — συνήθως μεταξύ 2 έως 10 χρόνια ή και περισσότερο.

Συμπτώματα της HIV λοίμωξης

–Τα  πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στο 87% αυτών  που μολύνονται από τον ιό HIV και εκδηλώνονται 2-4 εβδομάδες μετά τη μόλυνση.

–Μοιάζουν με τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος ή της γρίπης (πυρετός, πονόλαιμος, πονοκέφαλος, υπνηλία, εξάντληση).

–Τα συμπτώματα της πρωτολοίμωξης μπορεί να είναι παρόμοια και με συμπτώματα άλλων σεξουαλικών μεταδιδόμενων νοσημάτων και άλλων λοιμώξεων όπως η λοιμώδης μονοπυρήνωση ή η ηπατίτιδα, που είναι πιο διαδεδομένες και μεταδίδονται ευκολότερα.

–Επίσης το άγχος, ο φόβος και η ανασφάλεια μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα σε κάποιους ανθρώπους, ακόμα και αν δεν έχουν HIV.

–Μερικοί άνθρωποι που μολύνονται με HIV παρουσιάζουν πολύ έντονα συμπτώματα, ενώ άλλοι δεν αισθάνονται τίποτα απολύτως. Όσοι έχουν συμπτώματα συνήθως παρουσιάζουν πυρετό, κούραση ή και αλλεργία. Άλλα συνηθισμένα συμπτώματα μπορεί να είναι πονοκέφαλος, πρησμένοι αδένες και πονόλαιμος. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να παρουσιαστούν μερικές μέρες ή εβδομάδες μετά την μόλυνση με τον ιό. Αυτή η περίοδος λέγεται πρωτολοίμωξη ή οξεία HIV λοίμωξη.

–Ο μόνος τρόπος για να διαπιστωθεί αν κάποιος έχει μολυνθεί, είναι να κάνει ένα τεστ αντισωμάτων HIV, αν και το τεστ αντισωμάτων αποδίδει αποτελέσματα μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του μολυσμένου ανθρώπου αναπτύξει αντισώματα στον HIV. Κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ της μόλυνσης και της ανάπτυξης αντισωμάτων, τα τεστ αντισωμάτων έναντι του ιού είναι άχρηστα, διότι βγαίνουν ψευδώς αρνητικά.

 

Αν ανησυχείτε για την πιθανότητα να έχετε μολυνθεί με τον ιό HIV πρόσφατα και έχετε συμπτώματα όπως τα παραπάνω, πηγαίνετε στον γιατρό. Ο γιατρός μπορεί να εκτιμήσει αν έχετε μολυνθεί με HIV ή κάποιον άλλο ιό. Αν πιθανολογήσει ότι υπάρχει μόλυνση με HIV, μπορεί να κάνει ένα PCR (Polymerase Chain Reaction) τεστ για να διαπιστώσει αν ο ιός HIV είναι παρόν στο αίμα.

Προστασία
Μπορείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας από τον HIV με την γνώση. Κατανοώντας πως μεταδίδεται ο HIV και γνωρίζοντας καλά τον εαυτό σας και τον σύντροφό σας, είναι το κλειδί της προστασίας έναντι του ιού HIV.

Υπάρχει θεραπεία;

-Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για τον HIV. Όμως υπάρχουν πολλά που γίνονται. Στόχος; Να παραμείνουν αρνητικοί όσοι δεν έχουν μολυνθεί με τον HIV και υγιείς αυτοί που έχουν μολυνθεί.
-Για όσους έχουν μολυνθεί με τον HIV, η ανάπτυξη των φαρμάκων έχει βοηθήσει στην αλλαγή της πορείας της νόσου. Κάποτε η μόλυνση με HIV σήμαινε βέβαιο θάνατο. Σήμερα όμως η αντιρετροϊκή θεραπεία βοηθά πολλούς ανθρώπους να επιμηκύνουν τη διάρκεια και να βελτιώσουν το επίπεδο της ζωής τους.
–Ο HIV είναι ένας ρετροϊός, γι’ αυτό τα φάρμακα που στοχεύουν σε αυτόν λέγονται αντιρετροϊκά. Υπάρχουν διαφορετικά είδη αντιρετροϊκών φαρμάκων, αλλά όλα λειτουργούν έτσι, ώστε να καθυστερούν ή να εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό του ιού. Παρόλο που αυτά τα φάρμακα δεν είναι ικανά να σκοτώσουν τον HIV, ωστόσο μπορούν να μειώσουν σημαντικά τα επίπεδα του ιού που κυκλοφορεί στο αίμα.
-Όταν κάποιος αρχίζει αντιρετροϊκή θεραπεία, είναι σημαντικό να συζητά με τον γιατρό του τις διάφορες επιλογές που υπάρχουν. Ο γιατρός θα κάνει μια σειρά αιματολογικών εξετάσεων και βάση του επιπέδου του ιϊκού φορτίου και των CD4 κυττάρων και των τυχόν μεταλλάξεων του ιού, θα καθορίσει πότε πρέπει να ξεκινήσει η θεραπεία και με ποια φάρμακα.

 

Στο μέλλον, θα αναπτυχθούν πιο αποτελεσματικά φάρμακα, που δε θα επιτρέπουν στον ιό HIV να εισβάλλει στα λεμφοκύτταρα του ανθρώπου. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η επιστήμη υπόσχεται νέες κλινικές δοκιμές για νέα εργαλεία – συμπεριλαμβανομένου και ενός χαπιού την ημέρα – που θα μπορούν να εμποδίζουν τη λοίμωξη. Στον ίδιο τόνο ειδικές κολπικές κρέμες που θα σακατεύουν τον ιό μπορεί να φέρουν αποτέλεσμα τα επόμενα χρόνια. Ως τότε όμως η προσοχή και η προφύλαξη είναι τα ατομικά όπλα του καθένα μας.

 

 

 

Μαρία Ορφανίδου