ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ……με αυτοκίνητο : η προσοχή στην οδήγηση είναι μονόδρομος

Το καλοκαιράκι ήλθε φέτος θαρρείς γρηγορότερα αφού η ζέστη του Ιουνίου είναι αφόρηρη… Κι όλοι μας αρχίσαμε ήδη τα πέρα δώθε στις θάλασσες για λίγη ξεκούραση και δροσιά. Όμως προσοχή από ατυχήματα στο δρόμο προς τον καλοκαιρινό μας προορισμό.

Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας για τα τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας, κάθε χρόνο 2.500 άνθρωποι σκοτώνονται και 32.000 τραυματίζονται σε τέτοιου είδους ατυχήματα. Και το σπουδαιότερο είναι ότι περισσότερα από το  80% των ατυχημάτων αυτών συμβαίνουν σε ταχύτητες μικρότερες των 65 χλμ/ώρα..

 

Το γερό αυτοκίνητο και οι ζώνες : αποδεδειγμένα σώζουν ζωές

Ακόμα κι αν  είσαστε ένας ευσυνείδητος οδηγός, έχετε υπόψη σας τα παρακάτω:

-Να φοράτε πάντα ζώνη ασφαλείας, η οποία είναι απαραίτητη για όλους τους επιβάτες, ακόμα και για εκείνους που κάθονται στα πίσω καθίσματα, εφόσον η χρήση της μειώνει την πιθανότητα σοβαρού τραυματισμού κατά 60% και θανάτου κατά 50%.

-Να τοποθετείτε τα ειδικά παιδικά καθίσματα  για τα παιδιά πίσω και ποτέ μπροστά στη θέση του συνοδηγού.

-Να οδηγείτε ασφαλή αυτοκίνητα, τα οποία καλόν είναι να έχουν και στο πλάι αερόσακους, αφού αυτοί διπλασιάζουν την προστασία.

-Να μη χαλαρώνετε στη διάρκεια της οδήγησης και να μην οδηγείτε με σαγιονάρες. Και τέλος,

-Αν είσαστε μοτοσυκλετιστής, επειδή ανήκετε στην πιο ευάλωτη κατηγορία των οδηγών, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάτε το κράνος σας, το οποίο πρέπει πάντα να φοράτε και όχι να το έχετε «περασμένο» στο χέρι.

 

Κρίσιμη η «πρώτη ώρα» μετά το ατύχημα

Το κρίσιμο διάστημα για την επιβίωση του τραυματία ενός τροχαίου ατυχήματος είναι ουσιαστικά η πρώτη ώρα μετά το ατύχημα, που χαρακτηρίζεται και ως η «χρυσή ώρα», σύμφωνα με τους ειδικούς, εφόσον η αντιμετώπιση του τραυματία στο χρονικό αυτό διάστημα παίζει τον καθοριστικό ρόλο για την πορεία της υγείας του και την ίδια του τη ζωή.

Ιδιαίτερη σημασία, επίσης, για τη διάσωση των τραυματιών έχει-όχι μόνον η έγκαιρη προσέλευση κινητών μονάδων στον τόπο του ατυχήματος με εξειδικευμένο προσωπικό- αλλά και η όσο το δυνατόν ταχύτερη μεταφορά τους σε εξειδικευμένα τραυματιολογικά κέντρα.

 

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

Αυτές έχουν σκοπό να σώσουν τη ζωή του τραυματία, να του ανακουφίσουν τον πόνο και να του δώσουν κουράγιο.

 

Τι κάνουμε :

-Καλούμε αμέσως ασθενοφόρο, περιγράφοντας με σαφήνεια το πρόβλημα και τον τόπο του δυστυχήματος. Μέχρι να έλθει αυτό:

-Εξετάζουμε, μόνον όταν έχουμε πάρει μαθήματα πρώτων βοηθειών, αν υπάρχει αιμορραγία, σφυγμός κι αν χρειάζεται τεχνητή αναπνοή.

–Μιλάμε στον τραυματία για να διαπιστώσουμε αν είναι αναίσθητος ή όχι.

-Διατηρώντας την ψυχραιμία μας, ζητάμε από κάποιον άλλο να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες, αν δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να τις προσφέρουμε.

-Βεβαιωνόμαστε ότι έχουμε πάρει τις απαραίτητες προφυλάξεις και δε βάζουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο.

-Αν η ζωή του τραυματία κινδυνεύει, γιατί βρίσκεται γ.π. δίπλα σε φλεγόμενο αυτοκίνητο, φροντίζουμε να τον μεταφέρουμε με πολλή προσοχή σε ένα ασφαλές μέρος.

-Σε περίπτωση που πρέπει να μεταφέρουμε έναν τραυματία με τραύματα στη ράχη, τον αυχένα και το κεφάλι, θα πρέπει να μετακινήσουμε το σώμα του σαν ενιαίο σύνολο, δίχως να στρίψουμε ή να λυγίσουμε τον αυχένα ή τη ράχη του.

 

Τι δεν κάνουμε:

–Δεν μετακινούμε τον τραυματία από τη θέση που βρίσκεται, αν δεν απειλείται η ζωή του.

–Δεν αντιμετωπίζουμε την αιμορραγία κάποιου αγνώστου δίχως γάντια.

-Δεν προσφέρουμε πρώτες βοήθειες, αν δεν έχουμε πάρει σχετικά μαθήματα. Απλά περιμένουμε να φθάσει το ασθενοφόρο ή ζητάμε βοήθεια από κάποιον άλλο που ξέρει.

-Δεν εγκαταλείπουμε ποτέ τον τραυματία, προτού φθάσει ιατρική βοήθεια.

 

Μην ξεχνάτε

 

*Τηλεφωνήστε για οποιοδήποτε επείγον περιστατικό στο 166.

*Μάθετε τα εφημερεύοντα νοσοκομεία στο 106.

 

 

Μαρία Ορφανίδου